x

Πρότυπο φυλής

Μετάφραση  Απόδοση: Νίκος Δ. Σαραντόπουλος (Διεθνής κριτής μορφολογίας Γερμανικού Ποιμενικού)

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ  ΠΟΙΜΕΝΙΚΟΣ

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: ΓΕΡΜΑΝΙΑ
ΚΑΤΑΤΑΞΗ F.C.I.: 1ο GROUP  ΠΟΙΜΕΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΚΥΛΟΙ ΕΛΞΗΣ
1ο ΤΜΗΜΑ  ΠΟΙΜΕΝΙΚΟΙ ΜΕ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ: ΣΚΥΛΟΣ ΜΕ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗ ΧΡΗΣΗ, ΤΣΟΠΑΝΟΣΚΥΛΟ ΚΑΙ ΣΚΥΛΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

 

ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Το πρότυπο της φυλής (standard) προσδιορίζεται επισήμως από τον Όμιλο του Γερμανικού ποιμενικού (SV) με έδρα το AUGSBURG, μέλος του Κυνολογικού Ομίλου Γερμανίας (VDΗ), ως ιδρυτικός όμιλος για την φυλή και υπεύθυνος για το πρότυπο της φυλής του Γερμανικού Ποιμενικού. Η έγκριση του προτύπου έγινε στην πρώτη συνέλευση των μελών στην Φρανκφούρτη στις 20 Σεπτεμβρίου 1899, σύμφωνα με τις προτάσεις των Α. ΜΕΥER και Max von STEPHANITZ και ολοκληρώθηκε με τις συμπληρώσεις κατά την 6η συνέλευση των μελών με ημερομηνία 28 Ιουλίου 1901, της 23ης συνέλευσης των μελών στην Κολωνία στις 17 Σεπτεμβρίου 1909, με τη συνεδρίαση των συμβούλων στο Βισμπάντεν στις 5 Σεπτεμβρίου 1930, και τη συνεδρίαση της επιτροπής αναπαραγωγής στις 25 Μαρτίου 1961, έγινε νέα επεξεργασία στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ενώσεως Ομίλων Γερμανικών Ποιμενικών WUSV και εγκρίθηκε στη συνέλευση του WUSV στις 30 Αυγούστου 1976. Επεξεργάσθηκε ακόμη και ενεγράφη σε κατάλογο με απόφαση του συμβουλίου και της Επιτροπής στις 23 & 24 Μαρτίου 1991.Ο Γερμανικός ποιμενικός άρχισε την προγραμματισμένη αναπαραγωγή του το 1899, μετά την ίδρυση του ομίλου φυλής (SV), κάνοντας επιλογή από οικογένειες ποιμενικών σκύλων φύλαξης και άμυνας που υπήρχαν εκείνο τον καιρό στην κεντρική και νότια Γερμανία, με σκοπό τη δημιουργία ενός σκύλου εργασίας με υψηλές αποδόσεις. Για να επιτευχθεί ο σκοπός αυτός, ορίστηκε το πρότυπο του Γερμανικού ποιμενικού, που εξετάζει και τα φυσικά χαρακτηριστικά του (μορφολογία) και το ταμπεραμέντο του (ικανότητα αντίδρασης σε ένα εξωτερικό ερέθισμα).

 

ΓΕΝΙΚΑ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι σκύλος μέσου μεγέθους, ελαφρώς μακρύς, δυνατός, μυώδης, με στεγνά οστά και γεροδεμένη κατασκευή.

 

ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ

Το ύψος στο ακρώμιο είναι από 60 εκ. έως 65 εκ. για τους αρσενικούς σκύλους και από 55 εκ. έως 60 εκ. για τους θηλυκούς. Το μήκος του κορμού, ξεπερνά στη μέτρηση το ύψος του ακρωμίου περίπου στο 10-17%.

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ

Ο Γερμανικός ποιμενικός πρέπει να έχει χαρακτήρα ισορροπημένο, σταθερό, με γερό νευρικό σύστημα, αυτοπεποίθηση, απόλυτα αποφασισμένος και (εκτός αν προκληθεί) φιλικής διάθεσης. Συγχρόνως πρέπει να είναι πάντα σε επαγρύπνηση και με διάθεση υπακοής για να είναι κατάλληλος σαν σκύλος συνοδείας, φύλαξης, άμυνας, δημόσιας υπηρεσίας και ποιμενικός, πρέπει επιπλέον να είναι προικισμένος με θάρρος, μαχητικότητα και ιδιοσυγκρασία (ικανότητα να ανέχεται τα αρνητικά εξωτερικά γεγονότα).

 

ΚΕΦΑΛΙ

Το κεφάλι είναι σφηνοειδές, σε αντιστοιχία με το μέγεθος του σώματος (μήκος περίπου 40% του ύψους στο ακρώμιο), χωρίς να είναι κοντόχοντρο ή πολύ επίμηκες, στεγνό στο σύνολο και με μέτριο πλάτος μεταξύ των αυτιών.

Το μέτωπο, παρατηρώντας το από επάνω αλλά και από το πλάι, παρουσιάζεται ελάχιστα κυρτό και χωρίς ή με ελάχιστη μετωπική αύλακα (ρυτίδα).

Η αναλογία του επάνω μέρους του κεφαλιού (μέτωπο) με το ρύγχος είναι 50%-50%. Παρουσιάζουν δηλαδή σχεδόν το ίδιο μήκος.

Το πλάτος του μετώπου είναι σχεδόν ίδιο με το μήκος του.

Αν παρατηρήσουμε το κεφάλι από ψηλά, το βλέπουμε να περιορίζεται προοδευτικά, σαν σφήνα, από εκεί που είναι τοποθετημένα τα αυτιά έως το ακρορρίνιο, με ένα μικρό «πηδηματάκι» στο ρινομετωπικό κοίλωμα Ρ/Κ (STOP). Οι σιαγώνες είναι δυνατές και πολύ καλά αναπτυγμένες. Το ρύγχος περίπου ευθύγραμμο, δεν είναι επιθυμητό κάποιο κύρτωμα ή κοίλωμα. Τα χείλη τεταμένα, καλά εφαρμοσμένα, σκούρου χρώματος. Το ακρορρίνιο (μύτη) πρέπει να είναι πάντοτε μαύρο.

 

ΟΔΟΝΤΟΣΤΟΙΧΙΑ

Η οδοντοστοιχία πρέπει να είναι γερή, υγιής και πλήρης (42 δόντια, 20 στην άνω γνάθο και 22 στην κάτω γνάθο). Ο Γερμανικός ποιμενικός έχει ψαλιδωτή προσαρμογή (ψαλιδόδοντα), δηλαδή οι κοπτήρες να εφαρμόζουν ψαλιδωτά.
Μια διαφορετική οδοντοστοιχία (προγναθική, υπογναθική ή λαβιδωτή προσαρμογή) θεωρείται ελαττωματική, όπως και τα μεγαλύτερα διαστήματα μεταξύ των δοντιών (αραιά δόντια). Μασέλα και γνάθος πρέπει να είναι γερές και καλά ανεπτυγμένες, για να είναι τα δόντια τοποθετημένα βαθιά στα ούλα.

 

ΜΑΤΙΑ

Τα μάτια είναι μέσου μεγέθους, αμυγδαλωτά, ελαφρώς σε πλάγια θέση και δεν προεξέχουν. Το χρώμα των ματιών πρέπει να είναι όσο το δυνατόν σκούρο. Ανοιχτά και έντονα μάτια δεν είναι επιθυμητά γιατί επηρεάζουν την έκφραση του σκύλου.

 

ΑΥΤΙΑ

Μέσου μεγέθους, όρθια και κάθετα (όχι με φορά προς τα πλάγια), τοποθετημένα ψηλά, καταλήγουν μυτερά και η εσωτερική τους πλευρά είναι γυρισμένη προς τα εμπρός. Αυτιά πολύ μικρά και πεσμένα θεωρούνται ελαττωματικά. Αυτιά τα οποία χαλαρώνουν κατά την κίνηση ή σε θέση ανάπαυσης του σκύλου δεν θεωρούνται ελαττωματικά.

 

ΛΑΙΜΟΣ

Δυνατός, με μυς καλά ανεπτυγμένους. Η γωνίωση ως προς την οριζόντια, δηλαδή τον κορμό του, είναι περίπου 45?, ανυψώνεται όταν ο σκύλος παρατηρεί κάτι και χαμηλώνει κατά τον τροχασμό.

 

ΚΟΡΜΟΣ

Η άνω γραμμή ράχης ξεκινάει από τη βάση του λαιμού, περνάει από ένα καλά σχηματισμένο ακρώμιο και μια ελαφρώς επικλινής ράχη, σε σχέση με την οριζόντια μέχρι τα οπίσθια (λεκάνη), ελαφρώς κεκλιμένα, χωρίς καμιά εμφανή διακοπή. Η ράχη είναι σταθερή, εύρωστη και μυώδης. Τα οπίσθια (λεκάνη) πρέπει να είναι μακριά ελαφρώς κεκλιμένα (περίπου 23? ως προς την οριζόντια) και χωρίς διακοπή ο κορμός αρχίζει από την άνω γραμμή ράχης και τελειώνει στη σύνδεση της ουράς.

 

ΘΩΡΑΚΑΣ

Ο θώρακας πρέπει να έχει μέτριο πλάτος, και το κάτω μέρος του στέρνου όσο το δυνατόν μακρύτερο και εξέχον (προτεταμένο). Το θωρακικό ύψος είναι περίπου το 45-48% του ύψους του ακρωμίου. Οι πλευρές παρουσιάζονται μέτρια κυρτές. Ένας θώρακας σε σχήμα βαρελιού είναι το ίδιο ελαττωματικός με έναν στενό θώρακα.

 

Η ΟΥΡΑ

Η ουρά πρέπει να έχει μήκος τουλάχιστον ως τον ταρσό, αλλά όχι μακρύτερη από τη μέση του μεταταρσίου οστού (μετατάρσιο). Το κάτω μέρος της έχει ένα τρίχωμα μακρύτερο και πυκνότερο, που καταλήγει σε μια τούφα, συχνά τη βλέπουμε να αγγίζει ελαφρώς το έδαφος. Όταν ο σκύλος κινείται ή είναι σε διέγερση από πρόκληση, η ουρά σηκώνεται και μπορεί να σχηματίσει ένα τόξο, δεν πρέπει οπωσδήποτε να ξεπεράσει την οριζόντια θέση. Χειρουργικές επεμβάσεις για διόρθωση δεν επιτρέπονται.

 

ΤΑ ΜΕΛΗ

 

ΜΠΡΟΣΤΙΝΑ

Κάθετα στο έδαφος όταν τα βλέπουμε από πλάγια, παράλληλα όταν τα βλέπουμε από εμπρός.
Η ωμοπλάτη και ο Άνω βραχίων έχουν το ίδιο σχεδόν μήκος, είναι αρκετά μυώδες και καλά προσκολλημένοι στον κορμό.
Η γωνίωση της ωμοπλάτης με τον άνω βραχίονα είναι 90 στην ιδανική περίπτωση, 110 περίπου στην πραγματικότητα (κατά κανόνα).
Οι αγκώνες δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ ανοικτοί ούτε πολύ κλειστοί, και σε στάση και σε κίνηση.
Τα αντιβράχια πρέπει να είναι ίσια, απόλυτα παράλληλα, με οστά και μυς δυνατούς και στεγνούς.
Το μετακάρπιο έχει ένα μήκος περίπου το 1/3 του αντιβραχίου, και σχηματίζει με αυτόν μια γωνία περίπου 20-22 βαθμών.
Τόσο ένα μετακάρπιο με πολύ γωνίωση (πάνω από 22) όσο και ένας πολύ κάθετος (λιγότερο από 20 γωνίωση) επηρεάζουν την ικανότητα της απόδοσης και ιδιαίτερα την αντοχή.
Τα πόδια είναι στρογγυλά, τα δάχτυλα σφιχτά συνδεδεμένα και κυρτά, τα πέλματα σκληρά, αλλά όχι τραχιά. Τα πόδια είναι στρογγυλά, τα δάχτυλα σφιχτά συνδεδεμένα και κυρτά, τα πέλματα σκληρά, αλλά όχι τραχιά. 

 

ΟΠΙΣΘΙΑ

Η θέση των οπισθίων σκελών (ποδιών) είναι ελαφρώς εκτεταμένα, αλλά βλέποντάς τα από πίσω πάντα παράλληλα μεταξύ των.
Μηρός και αντιμήριο έχουν περίπου το ίδιο μήκος και σχηματίζουν μεταξύ τους μια γωνίωση περίπου 120. Ο μηρός είναι δυνατός και μυώδης. Οι ταρσοί πρέπει να είναι εύρωστοι (γεροί) και σταθεροί και το μετατάρσιο πάντοτε κάθετο στο έδαφος.
Τα πόδια είναι σφιχτά, ελαφρώς κυρτά, τα πέλματα σκληρά , τα νύχια δυνατά, κυρτά .

 

Η ΚΙΝΗΣΗ

Ο Γερμανικός ποιμενικός είναι τροχαστικό ζώο. Τα άκρα (πόδια) πρέπει να είναι σε αρμονία μεταξύ τους, σε μήκος και γωνιώσεις, να είναι τέτοια που να επιτρέπουν τα πισινά (πόδια) να φτάνουν μέχρι το επίπεδο του κορμού και τα μπροστινά (πόδια) να έχουν εύρος στο διασκελισμό, χωρίς ουσιώδεις μετακινήσεις της άνω γραμμής ράχης.
Κάθε διάθεση για υπερβολική γωνίωση των οπισθίων άκρων, ελαττώνει τη γενική σταθερότητα και την αντίσταση, και διακινδυνεύει κατά συνέπεια την απόδοση στην εργασία.


Σωστές αναλογίες στο μάκρος των οστών, ενωμένες με σωστές γωνιώσεις, επιτρέπουν μία κίνηση διασκελισμού με μεγάλο εύρος, σαν να ξυρίζει το έδαφος, τέτοια που να δίνει στον παρατηρητή την εντύπωση μιας κίνησης προς τα εμπρός ρευστής και εύκολης.
Σε έναν ήρεμο τροχασμό, με το κεφάλι ελαφρώς προς τα μπρος και ελαφρώς ανασηκωμένη ουρά, μπορούμε να παρατηρήσουμε μια άνω γραμμή ράχης ελαστική και χωρίς διακοπές, που αρχίζει από τα άκρα των αυτιών, διαμέσου του λαιμού και του κορμού, φτάνει μέχρι το άκρον της ουράς.

 

ΤΟ ΔΕΡΜΑ

Το δέρμα είναι χαλαρά προσκολλημένο, χωρίς όμως να δημιουργεί πτυχώσεις.


ΤΡΙΧΩΜΑ ΠΟΙΟΤΗΣ ΤΡΙΧΩΜΑΤΟΣ

Το σωστό τρίχωμα του Γερμανικού Ποιμενικού είναι σκληρότριχο με υποτρίχωμα. Το τρίχωμα κάλυψης πρέπει να είναι όσο το δυνατό πυκνότερο, σκληρό και γερά προσκολλημένο στο δέρμα. Στο κεφάλι, στις εσωτερικές πλευρές των αυτιών, στις μπροστινές πλευρές των σκελών, στα πόδια και στα νύχια πρέπει να είναι κοντό, στο λαιμό λίγο μακρύτερο και πυκνότερο.
Στις πίσω πλευρές των σκελών η τρίχα μακραίνει αμοιβαία μέχρι τις αρθρώσεις του καρπού και μέχρι τον ταρσό. Πίσω από τα οπίσθια του μηρού σχηματίζει μέτρια «παντελόνια».

 

ΧΡΩΜΑΤΑ

Μαύρο με πύρινο κοκκινοκάστανο, καστανό, κίτρινο έως γκρίζο ανοιχτό. Μαύρο και γκρίζο μονόχρωμο, με αποχρώσεις γκρίζες πιο σκούρες. Η ράχη και η μάσκα μαύρες. Επιτρέπονται, αλλά δεν είναι επιθυμητά, μικρά στίγματα λευκά στο στήθος, όπως επίσης εσωτερικές πλευρές των άκρων πολύ ανοιχτόχρωμες.
Με όλους τους τύπους των χρωμάτων, το ακρορρίνιο πρέπει να είναι πάντα μαύρο.
Η έλλειψη μάσκας, τα ανοιχτόχρωμα έως έντονα μάτια, τα λευκά στίγματα έως υπόλευκα στο στήθος και στις εσωτερικές πλευρές των άκρων, τα ανοιχτόχρωμα νύχια και οι κόκκινες άκρες της ουράς, είναι σημάδια ανεπαρκούς χρωστικής*. Το υποτρίχωμα έχει ένα ελαφρώς γκρίζο τόνο. Το άσπρο χρώμα δεν επιτρέπεται.

 

ΥΨΟΣ ΚΑΙ ΒΑΡΟΣ

ΑΡΣΕΝΙΚΟΙ: Ύψος στο ακρώμιο 60 εκ. έως 65 εκ.
Βάρος 30 κ. έως 40 κ.

ΘΗΛΥΚΟΙ: Ύψος στο ακρώμιο 55 κ. έως 60 εκ.
Βάρος 22 κ. έως 32 κ.